آری اخوان

تو به هرکجا خواهی بروی ، برو

اما بدان

آسمان هرکجا زشت است

کثیف و خاکستری

همه اش به یک رنگ است

هوایش آلوده

به نفس نامحرنان به انسانیت

آلوده است به بوی خون تازه ریخته شده در جویبار ها

نه ابری

نه پرتوی خورشیدی

و نه حتی پرواز پرنده ای

شاید تنها ابر سیاه

همان دیوار نفس است پیش روی چشمانت

که خود می دانی

آری اخوان

هرکجا می خواهی بروی ، برو

هر کجا که می خواهی سکنا گزین

اما فراموش مکن

آسمان هر کجا آبادی همین رنگ است

به ندرت بارانی

به ندرت برف و بورانی

تنها سوز استخوان سوز است

تاریکی هوا

در روشنایی هم پیدا است

اما تو به هرکجا که می خوای بروی ،

برو

منم همراه دیرینه ات